game over?

sa lahat ng laro ng buhay, mat natatalo, nananalo, o kaya naman tabla. Sino nga naman ang mag aakalang magiging gabito ang buhay natin, di man natin masakyan ang bawat ikot nito, nananatili tayong lumalaban. Madalas kong naririnig sa mga tao ang paghihirap nila, ang bawat daing na nagsusumamong masadlak sa kaunting ginhawa ng buhay. Ang bawat isa sa atin ay bilanggo ng sarili nating pag iisip. Ang mabuhay ng binabalot ng takot at pangangamba ay hindi buhay kundi kamatayan. Ang isiping wala ka nang kawala sa rehas ng buhay ay pagpapakita ng kaduwagan. Lalo mo lamang binibigyan ang iyong sarili ng rason para sumuko at hindi na ipagpapatuloy ang laban.

Bawat isa sa atin ay isang sundalong nagkukubli sa gitna ng isang madugong giyera. Takot tayong masaktan, ayaw nating masugatan. Iiyak na lamang sa isang tabi at magmamakaawang tulungan ng iba. Sinisisi ang buhay sa lahat ng sakit na tinatanggap. Kahit HIndi na natin nararanasan ang isang bagay, agad nating iniisip ang maaaring maidulot na sakit at mantsa sa ating pagkatao.

Ang gawin ang nararapat at akma sa bawat araw ng buhay ay umpisa ng pagbabago. Hindi sa lahat ng panahon ay umaayon sa atin ang kapalaran, matuto tayong bumangin sa bawat pagkakadapa. HIndi na tapos ang laban, may pag asa pa para sa first prize. ang pagsuko ay nangangahulugan ng pagkatalo. Sige lang, laro lang tol...